Dijitalleşen Dünyanın Gündelik Yaşam Aktivitelerinde Kendilik Kaygısının Yükselişi (2025)

"The Rise of Care of The Self in Daily Live Activities in The Digitalizing World" Üsküdar University Faculty of Communication 6 th International Communication Days Digital Transformation Symposium Üsküdar Üniversitesi İletişim Fakültesi 6. Uluslararası İletişim Günleri Dijital Dönüşüm Sempozyumu p.491-517 ÖzetGündelik hayatın kültürü; internet ve mobil teknolojiler ile dolaşımda olan yeni kültürlerle beslenmekte, geçmişten gelen yerleşik değer ve norm dizgeleri üzerinde sürekli bir değişim yaratılmaktadır. Dolayısıyla coğrafyaların geçmişten getirdiği gündelik yaşamı biçimlendiren geleneksel kültürler, melezlenerek zamanından ve mekânından kaydırılmaktadır. Söz konusu kültür akımlarıyla, özneler, gündelik yaşam aktiviteleri içinde kullandıkları dijital teknolojiler yoluyla girdikleri çevrim içi ve çevrimdışı süreçler içinde buluşmaktadırlar. Kendi rızalarıyla ve istekli olarak anlamlı ve önemli gördükleri kültürel değerleri alımlayarak, kendi öznelliklerini inşa etme sürecine girmektedirler. Böylelikle dijital kültür, öznelerin yaşam pratiklerinin değer ve norm dizgeleri içine sinerek öznelleşmektedir. Edinilen bu “yeni kültürel formlar” gerçekte, küresel ve ulusal iktidarların öznelleşmesinin farklı kurguları olarak, gündelik yaşam pratiklerinde dışlaşmaktadır. Benlik teknolojileri olarak da değerlendirilebilecek bu dijital tekno-dünyanın pratikleri içinde özneler, biyo-iktidarlar yoluyla kendi bedenlerini, ruhlarını, düşünce ve hareket tarzlarının üzerinde bir dizi operasyonlar yaparak, kendilerince kurdukları öznelliklerini dijital bir atmosfer ve yaşam algısı içinde ifşa etmektedirler. Süreç; güncelliğini kaybetmiş eski gelenekçi eğilimlerden, güncel tüketim kültürünün olanaklarıyla uzaklaşma ve arınma, yenileşme, mutluluk, bilgelik, kusursuzluk, ölümsüzlük ve narsistik eğilimler içinde yerel coğrafyanın insani görünümlerini değiştirip dönüştürmektedir. Böylelikle diğer öznelerle kurdukları etkileşimlerinde hem farklılık bireysellik hem de eşgüdümlülük nosyonunu sağlayarak, toplumsal etkileşim süreçlerinde de sistemle aidiyet sağlamış olmaktadırlar.Bu çalışmada Web TV ortamında yer alan ulusal kanalların, “Gündelik Yaşam ve Moda Programları” dikkate alınarak amaca yönelik bir örneklem oluşturulmakta ve bu yolla tespit edilen programların kimlik temsillerinin kurgulanan öznellikleri ve kendilik kaygıları, postyapısalcı bir yaklaşımla irdelenmektedir.Anahtar Kelimeler: Kimlik, Öznellik, Kimlik Teknolojileri, Tüketim Kültürü, Web TV Ulusal Kanalları, Gündelik Yaşam ve Moda ProgramlarıAbstractThe culture of everyday life is fed with the new cultures that are circulating with internet and new technologies and a continuous change is created on established value and norm systems that come from the past. Therefore, traditional cultures that the geographies bring from their past and that shape the everyday life are hybridized and shifted from their time and space. With such cultural trends, subjects meet in online and offline processes which they get into by means of digital technologies they use in their daily life activities. They enter into the process of building their own subjectivities by adopting the cultural values they consider meaningful and important with their own consent and willingness. Thus, digital culture becomes subjective by permeating the value and norm systems of life practices of the subjects. In reality, this acquired "new cultural formats" manifest itself in daily life practices as different constructs of the subjectivation of global and national powers. In the practices of this digital techno-world, which can also be considered as self-technologies, the subjects perform a series of operations on their own bodies, souls, styles of thought and manner through bio-powers and disclose their subjectivity within a perception of digital atmosphere and life. The process changes and transforms humanistic aspects of local geography through divergence and from out-of-date traditional trends with the facilities of current consumption culture as well as regeneration, happiness, wisdom, perfection, immortality and narcissistic trends. Therefore, they ensure the notion of both difference and individuality and coordination in their interactions with other subjects and belonging to the system in their social interaction processes.In this study, a purposive sample is created by considering the "Daily Life and Fashion Programs" aired on national channels available on Web TV and subjectivities and care of the self of the identity representations of such programs are examined with a post-structuralist approach.Keywords: Identity, Subjectivity, Identity Technologies, Consumption Culture, Web TV National Channels, Everyday Life and Fashion Programs

Gündelik Hayatın Dijitalleşmesi Karşısında Sosyoloji

DergiPark (Istanbul University), 2022

Yaşadığımız toplum giderek dijitalleşmekte, sosyal gerçeklik konsepti sanalı da kapsayacak biçimde genişlemektedir. Endüstri toplumu koşulları içerisinde doğan ve gelişen sosyolojinin toplumu bilinir kılmaya ilişkin iddiası dijitalleşme süreçleriyle yeniden şekillenmeye başlamıştır. Teknolojinin başat faktör olarak gündelik hayatın merkezine yerleşmesiyle toplumları kuşatan riskler ve belirsizlikler artmış, bu durum sosyal bilimlerde yeni çalışma alanlarını ve yollarını gündeme getirmiştir. Dijital sosyoloji dijital toplum karşısında sosyolojinin kendini genişletmesi ile ortaya çıkmış ve internet sosyolojisi şemsiyesi altında şekillenmiş bir alt disiplindir. Siber dünya, yalnızca sosyal dünyaya alternatif alan açmakla kalmayıp mevcut gerçeklik üzerinde yapısal değişime de sebep olmuştur. Gündelik hayat yeni toplumsal ilişkilerin zeminini teşkil etmektedir. Dijital devrimle yeniden inşa edilen kimlik, sosyal etkileşim ve kültür başta olmak üzere çevrimiçi etkileşim yoluyla ortaya çıkan formlara odaklanan bu alan bir süredir kendi literatürünü oluşturmaktadır. Bu çalışma dijital sosyoloji bünyesinde gerçekleştirilen çalışmaların yeni 'sosyoloji yapma' etkinliklerine odaklanmaktadır. Sosyoloji hem biçim hem içerik yönüyle gündelik hayatı dönüştürerek kurulan dijital yaşam karşısında çeşitli çekincelerle birlikte bilimsel konumunu koruma arayışındadır.

Serbest Zaman ve Gündelik Hayat Sosyolojisi Bağlamında “Dijital Huzursuzluk”: İletişimin ve Zamanın Hızına Yetişme Endişesi

AVRASYA Uluslararası Araştırmalar Dergis, 2021

Dijitalleşmenin her alanda olduğu gibi 21. Yüzyıl dünyasında iletişim biçimlerini de değiştirdiği görülmektedir. Bu süreci sadece teknolojik bir devrim olarak değerlendirmek yetersiz kalmaktadır. Dijital çağ, kendi özgün kültür yapısını da geleneksel kültürün üstüne ikame etmeye başlamıştır. Bunun sonucu olarak da, bireylerin günlük yaşam tarzları, kültürel alışkanlıkları, hatta psikolojik refleksleri günden güne kabuk değiştirmekte, dijitalleşmenin hızına uyarlanmakta güçlük çeken geleneksel yaşam tarzları etkisini yitirmektedir. Kimi iletişimcilerin “nomofobi” veya “FoMO”, kimilerinin de “internet (sosyal medya) bağımlılığı” olarak nitelendirdiği dijital huzursuzluk, aslında, iletişimin ve zamanın hızına yetişme endişesinden kaynaklanmaktadır. Bu endişe, bireylerdeki gündelik yaşam reflekslerini de yeniden düzenlemekte, kendi içselliğine çekmektedir. Bireyin kendi özgün kimliğinden bağımsız olarak, onu kuşatan değerler sistemi, bu yeni süreci yönetmektedir. Bireye düşen ise bu sürece ne kadar uyarlanıp uyarlanmadığını yaşayarak görmekten ibarettir. Bireyin yeni uyarlandığı veya reddettiği bu süreç, aynı zamanda dijitalleşmenin de gelişme evresidir. Kısacası, iletişimin ve zamanın hızına yetişme endişesi, dijitalleşmenin neden olduğu sosyal bir semptomdur. Bireyin buna nasıl rıza gösterdiği veya bu zincirlerden nasıl kurtulacağı ise trajik bir soru işareti olarak belirmektedir. Bu çalışma, dijital huzursuzluk olgusunu “serbest zaman” ve Erving Goffman’ın “gündelik hayat sosyolojisi” kavramları çerçevesinde tartışarak, yeni iletişim teknolojilerinin bireyde oluşturduğu kültürel değişimlerin yönünü anlamayı amaçlamıştır. Anahtar kelimeler: Benliğin dijitalleşmesi, Serbest zaman, Gündelik hayat sosyolojisi

Postmodernite'de Bireysel Kimliğin Gündelik Hayata Temsilli

Modernite sonrası anlamına gelen Postmodernite çağında toplumsal değer ve ölçütlerin çözülmesiyle birey başlı başına ortada kaldı. İmgeler, ani ve geçici nostaljiler, arzular, istekler, tüketim aşırılığı ve sınırsız keyfiyet bireyin gündelik hayatını tetikleyen olguların başıdır. Postmedern birey hakikati, gerçekliği, doğruluğu, etik ve ahlaki değerleri kendisinin belirlediği bir birey tipidir. Aslında birey toplumda yaşıyor fakat toplumdan soyut bir kimlik ile gündelik hayatını sürdürmeye çalışıyor. Aşırı tüketim, sınırsız hürriyet, keyfi hayat tarzı ve göstermelik beğeni arzularıyla bireyi kendi kendini tatmin etmeye çalıştığı bir dönemin devamı olan postmodernite eskiye dair ne varsa anlık nostaljisiyle bakmaktadır. Postmodern çağın bireyinin gündelik hayatı sabit olmadığından dolayı sürekli kimlik değiştirmektedir. Fakat birey kimlik değiştirirken dinsel ve gelenekselden gelen değerleri yitirmektedir, hatta çoğu zamanda insani değerlerini de yitirdiğini görülmektedir.

Ağ Toplumlarında Gündelik Yaşamın "Kusursuzluğu”

Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2022

Her geçen yıl internetin ve ona bağlı mobil araçların yaygınlaşması, dijital sosyal ağlara erişebilirliğin zaman ve mekandan bağımsız doğası, gündelik yaşamın rutin/akışını da değiştirmektedir. İnternet teknolojilerinin gelişimi sonucunda yaşanan kültürel ve toplumsal değişim Manuel Castells’e göre, “ağ toplumu”nu yaratmıştır. Gerçek ile sanalın birbirine karıştığı ağ toplumlarında yaşama ilişkin algı da dönüşmüştür. Baudrillard’a göre bu hipergerçeklik çağında gerçeklikten söz edilemeyeceği için taklit de yerini benzeşime bırakmıştır. Bireylerin benlikleri de katılımcısı oldukları sosyal medya platformunun habitusuna göre şekillenmektedir. Arkadaşlık kurma, mesajlaşma, albüm oluşturma ya da profesyonel bir iş ağına katılım amacıyla bu çevrimiçi sosyal ağların ortak unsuru profillere yansıyan “kusursuz” imajlardır. Burada bireyler, ister öz-sergileme isterse de bilgi paylaşımı amacıyla onlardan beklenildiği gibi kusursuz bir performans sahnelenmektedir. Kusursuzluğun kültürel olarak...

İnternet'te Gündelik Yaşam

Sosyalleşme Yanılsaması: Dijital Kalabalıklar İçinde Yalnızlaşan Bireyler

2017

Dijital Çağda Dijital Yalnızlık: Uluslararası Öğrencilerin Dijital Yalnızlık Düzeyleri Araştırması

Dijital İletişimi Anlamak-1, 2020

Bostancı, M. (2020). Dijital Çağda Dijital Yalnızlık: Uluslararası Öğrencilerin Dijital Yalnızlık Düzeyleri Araştırması. Y. Adıgüzel, M. Bostancı (Ed.), Dijital İletişimi Anlamak-1 içinde (11-24. ss.). Konya: Palet Yayınları.

Dijital Dünyada Tehditler Sofistike Hale Geliyor

Rapora ulaşmak için Herkese merhaba. Bu yazımda "Hack The Box, Cyber Attack Readiness Report 2024, Business CTF: The Vault of Hope" adlı raporu baz alarak sektörel bir analiz sunmaya çalışacağım.

Dijital Bağımlılık ve Boş Zaman Yönetiminin Günlük Hayata Etkisinin İncelenmesi

DergiPark (Istanbul University), 2022

Bu araştırmada, dijital bağımlılık ile boş zaman değerlendirme yönetim düzeylerini hem çeşitli demografik değişkenlere göre incelenmek hem de değişkenler arasındaki ilişkiyi test etmek amaçlanmıştır. Örneklem grubu; kolayda örneklem yöntemi kullanılarak Necmettin Erbakan Üniversitesi ile Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesinde çeşitli bölümlerde öğrenim gören üniversite öğrencileri olarak belirlenmiştir. Çalışmada 132 kadın ve 119 erkek toplam 251 üniversite öğrencisi katılımcı olarak yer almıştır. Araştırmada kişisel bilgi formunun yanı sıra katılımcıların dijital bağımlılık durumlarını ve boş zaman yönetimlerini belirlemek için "Dijital Bağımlılık Ölçeği" ile "Boş Zaman Yönetimi Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarını belirlemek için yüzde ve frekans gibi tanımlayıcı istatistiksel yöntemler, verilerin normal dağılım gösterip göstermediğini belirlemek için verilerin çarpıklık ve basıklık değerleri kontrol edilerek Kolmogorov-Smirnov testi yapılmıştır. Verilerin normal dağılım parametrelerine uygun olduğu belirlendikten sonra ise T-testi, Anova testi, anlamlı farklılıkların kaynaklandığı grubu belirlemek için ise Tukey HSD çoklu karşılaştırma testi ile korelasyon analizi yöntemleri kullanılmıştır. Sonuç olarak boş zaman yönetiminin cinsiyet, faaliyetlere katılım tipi değişkeni ve algılanan refah düzeyi açısından anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiş olup dijital bağımlılığın ise yaş, faaliyetlere katılım tipi ve algılanan refah düzeyi değikeni açısından anlamlı bir farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca dijital bağımlılık ile boş zaman yönetimi arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu saptanmıştır.

Covid-19 Pandemisi Dönemindeki Ev İçi Boş Zaman Aktivitelerinin Dijital Yansımasına Bakmak

Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi/26306220, 2021

Measures adopted across the world to stop the spread of COVID-19 have also changed the daily life experiences of individuals. Digital communication tools not only provided functions in many areas such as doing work, receiving education and following the news, but also it became the means for individuals' leisure activities. Digital communication has allowed individuals, who had to spend most of their time at home, to access information about leisure activities, announce them and share with other users, eventually becoming the agents of a new social trend. Based on this perspective, the study aims to find out how users make use of various activity suggestions they find on digital media, and how they share various announcements about their leisure activities with other users. In this context, a descriptive field study was conducted through semi-structured face-to-face in-depth interviews. As a result of the interviews with 20 participants who actively use social media, it was concluded that; individuals benefit from the digital environment for their leisure time activities, online sharing itself emerges as an activity in itself over time, the preferred primary medium is Instagram, and the shares provide ideas about personal leisure activity. Lastly, it was found that sharing of household activities brings along a sharing tendency that is specific to the pandemic period.